Siesta

La dolcezza della siesta (Maffezzoli)

De tijd traagt
Het zoemen verdicht
stroperige stilstand,
deze hitte
snoeit
het lot,
de loten

Alles draait in een ander licht
dichter,
alsof een andere dimensie inslaat,
stilstaat.

Snakte

Ik snakte naar:

geweldloze handgebaren,
woorden met veel ruimten,
een glimlach (zonder wetenschap),
een ongeplande zintuiglijke afwezigheid:

Ja!

Een staren,
een staren in het niets,
het liefst
met een luchtig gemoed
+ variabele horizon

Dank U!

Stomverbaasd

sta
stomverbaasd
te kijken
over
eigen
gedachten.............

Tederheid

Tederheid
stroomde vanuit haar slapen

hing aan haar lippen

liep langs haar lendenen
(die waren allang thuis)

bleef staan
op haar vingertoppen

Nee: sterven was er niet meer bij,
dat konden ze wel schudden